ΑΠΟΔΗΜΗΣΕ Ο Δ. ΤΣΙΑΜΠΟΚΑΛΟΣ

Δημήτρης Τσιαμπόκαλος

Γεννήθηκε στη Βαλαώρα Ευρυτανίας απεβίωσε στις 12/4/2018 σε ηλικία 69 ετών. Υπηρέτησε στο Λιμενικό Σώμα, Ενεργός πολίτης

Εκλεγμένος στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας Ευρυτανικών Συλλόγων με μεγάλη προσφορά

Φίλε μας Δημήτρη

Μαζευτήκαμε σήμερα όλοι εδώ συγγενείς, χωριανοί, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι. Μαζευτήκαμε όλοι εδώ, γιατί κι εσύ φίλε μας Δημήτρη, θα το ’θελες πολύ. Κι εσύ πήγαινες παντού.

Σε συγγενείς, σε χωριανούς, σε φίλους, σε γνωστούς αλλά και σε αγνώστους. Όσο μακριά κι αν ήταν. Ήσουνα πανταχού παρών και στις χαρές και στις λύπες.

Ήρθαμε όλοι εδώ να σε συνοδεύσουμε στην τελευταία σου κατοικία. Να σου πούμε το ύστατο αντίο. Από νωρίς φίλε μας Δημήτρη μπήκες στο στίβο της ζωής και αναγκάστηκες να φύγεις από τη Βαλαώρα για εργασία, διότι προερχόσουνα από πολυμελή οικογένεια. Στο Λιμενικό, όπου υπηρέτησες για αρκετά χρόνια, μετακινήθηκες αρκετές φορές και μάλιστα τις περισσότερες σε βάρος της οικογένειάς σου. Όμως η ευσυνειδησία σου και το καθήκον ήταν υπεράνω όλων. Δεν το έβαλες κάτω. Δούλεψες σκληρά και πιστός στον όρκο που έδωσες. Αναλάμβανες πάντα τις ευθύνες σου και πολλές φορές και ευθύνες άλλων. Δυστυχώς όμως, η μοίρα και η ζωή σου έπαιξαν σκληρά παιχνίδια. Κτυπήθηκε η πατρική σου οικογένεια αλύπητα και άδικα, με τον πρόωρο θάνατο των δύο αδελφών σου. Πρώτα του Θωμά και μετά του Γρηγόρη. Αυξήθηκαν έτσι οι υποχρεώσεις και οι δικές σου και των υπολοίπων αγαπημένων αδελφών σου. Παρόλα όμως αυτά τα κτυπήματα και τις παραξενιές της μοίρας, συνέχισες με μεγαλύτερο πείσμα, να αγωνίζεσαι. Ήθελες, και ήσουν πάντα μέσα στα πράγματα. Δεν λύγισες. Δεν τον έβαλες κάτω. Η υπομονή σου και αντοχή σου ανεξάντλητη. Όλο και περισσότερο αναζητούσες διεξόδους και έδινες λύσεις στα προβλήματα. Το χιούμορ που διέθετες, αστείρευτο. Τα αστεία και οι φάρσες πολλές και μερικές φορές ίσως και υπερβολικές. Ακόμη και στην «μπιρίμπα» η «σγαρδελιά» η δική σου, είχε τη χάρη της. Όμως θα μας μείνουν αξέχαστες. Ήθελες πάντα να δίνεις και ποτέ να παίρνεις. Υπερβολικά δίκαιος, φιλότιμος και πολλές φορές σε βάρος της οικογένειάς σου και του εαυτού σου. Πρόθυμος και πάντα πρώτος στην παρέα, στα γλέντια, στις εκδηλώσεις. Ακούραστος. Έδινες χαρά και έπαιρνες λύπη. Ήσουν πάντα βολικός και χωρίς απαιτήσεις. Και με τους νέους και με τους γέρους. Είχες πάντα άποψη, συμμετείχες στα κοινά και η γνώμη σου βαρύνουσα. Όπου κι αν πήγαινες, μόνο καλές εντυπώσεις άφηνες. Αποκτούσες πολύ εύκολα φίλους και έδινες και τον εαυτό σου γι’ αυτούς. Παντού έβαζες τη σφραγίδα σου. Φάνταζε η θέληση και η δύναμή σου. Δύναμη, που, φίλε μας Δημήτρη αντλούσες από τον ακλόνητο βράχο που είχες πάντα δίπλα σου μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, την αγαπημένη σου σύζυγο και στοργική μητέρα Βασιλική. Και στις χαρές και στις λύπες παρέα. Δεν σου χάλαγε ποτέ χατίρι. Δεν ήθελε ποτέ να σε στεναχωρήσει και να μη σου στερήσει τίποτα. Η καλοσύνη της απέραντη. Για χάρη σου μετέτρεπε το άδικο σε δίκιο. Πορευτήκατε έτσι αρμονικά και αποκτήσατε τα τρία παιδιά σας γεμάτα χάρη και ευλογία. Την Αρετή, τον Θωμά και την Παναγιώτα. Τα οποία και αναθρέψατε, μεγαλώσατε και διαπαιδαγωγήσατε με αρχές και αξίες. Που στάθηκαν επίσης δίπλα σου και πλάι στη μητέρα ρους, στην κάθε σας στιγμή καλή ή κακή. Παιδιά υπάκουα, γεμάτα ζωντάνια, προθυμία, αγάπη και σεβασμό. Ευτύχισες φίλε μας Δημήτρη να χαρείς και να παίξεις το πρώτο σου εγγο-νάκι, που τόσο ποθούσες. Δυστυχώς όμως, η μοίρα κτύπησε ξανά. Το καντηλάκι έσβησε, παρά τη μεγάλη θέληση για ζωή. Δεν πρόλαβες φίλε μας Δημήτρη να ξεκουραστείς και να χαρείς καλά τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Πολύ πρόωρος ο θάνατός σου. Παρά τις υπερβολικές και συνεχείς προσπάθειες της οικογένειας, όμως νικητής βγήκε η ασθένεια. Στέρησε έτσι από την οικογένεια έναν πιστό σύζυγο και ένα στοργικό πατέρα. Όμως φίλε μας Δημήτρη, φεύγεις για την αιωνιότητα περήφανος με την παρακαταθήκη που αφήνεις.

                Μια λαμπρή οικογένεια, που από ψηλά πάντα θα καμαρώνεις.

Καλό σου ταξίδι φίλε μας

Αιωνία σου η μνήμη