και χωριανό του μακαριστού Ιερέα Αζακά Νικόλαο ,στις 30-8-2018 στο μικρό χωριό
Ευρυτανίας.
Θερμή παράκληση από τον πολιτιστικό σύλλογο ¨Κάτω Ραπτοπούλου¨του χωριού του
εκλιπόντα δραστήριου Ιερέα ,για δημοσίευση.
Αγαπημένε μας και λατρευτέ μας Παπανίκο ,φίλε μας Νίκο .
Μια βουβαμάρα επικράτησε και μια μεγάλη θλίψη απλώθηκε στον τόπο που γεννήθηκε
στον τόπο που γεννήθηκες, μεγάλωσες και λάτρεψες, μόλις ακούστηκε η δυσάρεστη είδηση
του θανάτου σου.
Ήρθαμε σήμερα εδώ απ ΄το χωριό σου το Ραπτόπουλο, συγγενείς, χωριανοί, φίλοι ,
γνωστοί και άγνωστοι .Μαζευτήκαμε εδώ, στο μικρό χωριό ,τη δεύτερη πατρίδα σου, που
τόσο αγάπησες και με αφοσίωση υπηρέτησες, για να σε συνοδεύσουμε στην τελευταία σου
κατοικία και να σου πούμε το ύστατο αντίο.΄Ηρθαμε όλοι εδώ είμαστε όλοι παρόντες γιατί
αυτό ήθελες και συ σεβαστέ και αγαπημένε μας Παπανίκο. Γιατί και εσύ ήσουν πανταχού
παρών και σε χαρές και σε λύπες ,και σε ευχάριστα και σε δυσάρεστα.
Από μικρός, ανήσυχο πνεύμα ,παράλληλα με τις σπουδές σου εργαζόσουν διότι
προερχόσουν από πολυμελή οικογένεια .Υπάκουος ,ακούραστος, φιλότιμος ,δραστήριος
πολυμήχανος και προπαντός ειλικρινής και δίκαιος.
Αρετές που κληρονόμησες από τους εργατικούς και βασανισμένους γονείς σου,
προδιαγράφοντας έτσι και το ιερατικό σου μέλλον. Πορευτήκατε αρμονικά με την
αφοσιωμένη σύζυγο την Παρασκευή ,την Πρεσβυτέρα την Κυρά Παπαδιά ,την πάντα
γελαστή και δραστήρια .
Εγκατασταθήκατε εδώ στο μικρό χωριό ,το δεύτερο χωριό σας, που αμέσως κερδίσατε την
αγάπη και την εμπιστοσύνη των κατοίκων και της ευρύτερης περιοχής.
Αποκτήσατε δύο αγόρια τον Κώστα και τον Θωμά. Τα μεγαλώσατε, αναθρέψατε και
διαπαιδαγωγίσατε με αρχές και αξίες.
Ευτύχισες αγαπημένε μας Παπανίκο να γνωρίσεις και να παίξεις με τα δύο εγγονάκιά σου
που υπεραγαπούσες και το ένα έχει πάρει το όνομά σου και καμάρωνες γι’ αυτό.
Τις αρετές που κληρονόμησες ,κληροδότησες και στα παιδιά σου και ποτέ δεν σταμάτησες
να συμβουλεύεις μικρούς και μεγάλους.
Πιστός και αφοσιωμένος στο καθήκον πάντα παρών ,επίμονος ,ακούραστος λειτουργός και
δίπλα όχι μόνο στους ενορίτες σου αλλά και σε όλους τους Ευρυτάνες ,Με τη στάση ζωής
και την καθημερινότητά σου δίδασκες ήθος και αξιοπρέπεια .Ήσουν παράδειγμα προς
μίμηση για όλους μας. Το χιούμορ σου αστείρευτο .
Τα αστεία και τα πειράγματά σου έδιναν χαρά σε όλους.
Στα κοινωνικά δρώμενα πρώτος και πάντα επίκαιρος.
Η υπομονή σου και η αντοχή σου ανεξάντλητη. Όλο και περισσότερο αναζητούσες
διεξόδους και έδινες λύσεις στα προβλήματα.
Ήθελες πάντα να δίνεις και σπάνια να παίρνεις .
Έδινες χαρά και έπαιρνες λύπη.
Παντού έβαζες τη σφραγίδα σου .
Φάνταζε η θέληση και η δύναμή σου .Δύναμη που αντλούσες από το διαμάντι , το υπέροχο
στήριγμα που είχες πάντα δίπλα σου μέχρι και την τελευταίο δευτερόλεπτο .Την
αγαπημένη σου σύζυγο Παρασκευή, με την απέραντη καλοσύνη.
Δυστυχώς όμως, αγαπημένε μας Παπανίκο, το καντηλάκι έσβησε στα εξήντα δύο σου.
Δεν πρόλαβες αγαπημένε μας φίλε να ξεκουραστείς και να χαρείς τα δύο παιδιά σου, τους
πραγματικούς λεβέντες και τα δύο χαριτωμένα εγγόνια σου.
Πολύ πρόωρος ο θάνατό σου. Παρά τι συνεχείς προσπάθειες τις οικογένειας ,όμως, η
ασθένεια νίκησε .Φεύγεις αγαπημένε μας Παπανίκο για την αιωνιότητα .Και από κει ψηλά
θα καμαρώνεις για τη λαμπρή οικογένεια που αφήνεις πίσω σου.
Καλό σου ταξίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου